Eğitimlerde ve sosyal çevrelerde sıkça karşılaştığım bir soru, runelerin negatif amaçlarla kullanılıp kullanılamayacağıdır. Runelerin her birinin doğadaki güçlere karşılık geldiğini daha önceki yazılarımda vurgulamıştım. Doğa, hem yaratıcı hem de yıkıcıdır; şifa getiren bitkiler olduğu gibi, zehirli olanlar da vardır. Gündüz ne kadar doğal bir olguysa, gece de öyle doğaldır. Runeler de bu ikili doğanın bir yansımasıdır. Onların hangi amaçla kullanılacağı, tamamen kullanıcının etik anlayışına ve kişisel tercihlerine bağlıdır. Ancak, kullanılan enerjinin geri döneceği düşüncesiyle hareket etmek de önemlidir; yani, her çalışmada kişinin sorumluluğunu alması gerekir.

Nidhstang, İskandinav mitolojisinin en karanlık ve korkutucu pratiklerinden biri olarak bilinir ve bu negatif kullanıma dair en bilinen örneklerden biridir. Adı, “karalama direği” anlamına gelir ve bir kişiyi lanetlemek amacıyla yapılır. Nidhstang yapmak için genellikle bir ağaç dalı alınır, bir ucu toprağa gömülür ve üzerine lanet içeren runeler kazınır. Bu dalın ucuna at kafası, kurt ya da büyük balık gibi başka hayvan kafaları ya da hedef kişiyi temsil eden nesneler eklenir. Bu kafalar, lanetlenen kişinin olduğu yöne çevrilir. Buradaki amaç, direği ölüler diyarı Helheim’in kraliçesi tanrıça Hel’in enerjilerini çekmek için bir mıknatıs gibi kullanmak, ve kafatası ya da nesnelerin bu enerjiyi lanetlenen kişiye yönlendirmesidir.

Nidhstang uygulamalarının pek çok örneğini İskandinav sagalarında görebiliriz. En ünlüsü Egil’in Kral Eric ve Kraliçe Gunnhild’e karşı yaptığı lanettir. Egil, bu laneti uygulamak için bir adaya gider, bir fındık dalı alır, üzerine runeler kazır ve dalın ucuna bir at kafası yerleştirir. Laneti okuduğu sırada, at kafasıyla birlikte Nidhstang, hedeflerine yönlendirilmiş olur. Bu ritüelin nasıl yapıldığı açıkça bilinir, fakat tabii ki detayları burada paylaşmak etik olmaz.

Başka bir örneğe Vatnsdal sagasında rastlarız. Jökul, meydan okumasını reddeden Finbogi’yi lanetlemek için Nidhstang kullanır. Yine bir ağaç dalı alır, üzerine runeler kazır ve bir yaban tavşanının kafatasını direğin ucuna yerleştirir. Bazı kaynaklarda bu direk için insan kafatası kullanıldığı da söylenir.

Bu tür uygulamalar, hem mitolojik hem de mistik olarak büyük bir etkiye sahip olsa da, modern pratiklerde daha dikkatli ve bilinçli bir yaklaşım gerektirir. Nidhstang gibi bir tekniği kullanmadan önce, kişisel etik anlayışınız ve sonuçları üzerine düşünmeniz büyük önem taşır. Runelerin enerjisi, yönlendiren kişinin niyetine bağlı olarak şekillenir, bu yüzden bu gibi güçlü ve negatif teknikler, sadece sorumluluğun farkında olan kişiler tarafından uygulanmalıdır.